بی تفاوتی محض..

همه میگن اینکه چیزایی که قبلا خوشحالت میکرد،

دیگه خوشحالت نکنه،

بده!

من میگم اینکه چیزایی که قبلا ناراحتت میکرد،

دیگه عین خیالت نباشه بده!

این قوی شدن نیست..

بی‌تفاوت شدنه..

مُردن احساسات و وجدانه..

دور شدن از خود واقعی و عادت کردن به اونچه نمیخوایمه..

اینکه به چیزی که قبلا باعث میشد زار بزنی،

بخندی اسمش قدرت نیست..

اسمش ناامیدیه!

اینکه میدونی هیچی بهتر نمیشه

و به‌جاش همه چیز هی بدترم میشه

پس تصمیم میگیری پوست کلفت شی و دیگه نشکنی..

نبازی..

بی‌  تفاوتی   در برابر رنج ترسناک‌تر از بی‌تفاوتی در برابر شادیه!

بوی عادت به نفس کشیدن تو هوای بدبوی یه اتاق نمور تاریکی که توش همه چی داره میسوزه، میده!

اصلا ربطی به بزرگ و قوی شدن نداره..

فقط معنی‌ش تسلیم شدن و دست از مبارزه کشیدنه..

اینکه چیزی که تا دیروز زشت بودو قشنگ ببینیم،

قشنگیِ نگاهمونو به رخ نمیکشه

بلکه تسلیم شدن و باختنمونو اعلام میکنه..

........