معجزه ..

در زندگی ات به هر دری میزنی ..

بسته است...

به هر دیواری ..

که چنگ می اندازی  میبینی انگار نه انگار ..

دست و پا میزنی در مشکلاتت ..

مثل اینکه حبس شوی در یک اتاق نمور و بی روزنه و در بسته ..

که حال ...

حکایت همان مشکلات است که ...

هیچوقت راه فراری ..

برایشان نداشتیم ...

حالا هی مدام از این در به آن در بزنیم ...

فایده که ندارد ...

باز بر میگردیم به همان خانه ی اول ...

یاد بگیریم ..

این من ..

گاهی نیاز به رفع خستگی ...

نیاز به نجنگیدن برای هیچ چیز دارد ..

این من را رها کنیم ..

چای بنوشیم ..

و به دست های خدا خیره شویم ..

که سهممان از معجزه اش ...

به وقتش رخ میدهد ..